In 1984 maakte het Harderwijks Mannenkoor De Veluwse Zangers een uitstapje naar Mühlheim am Main voor een uitwisselingsconcert. Tijdens het verblijf in Mühlheim am Main werd een feestavond gehouden en op dit feest traden zo'n tien leden van het mannenkoor op in visserijkleding en brachten zeemansliederen ten gehore.

Zij werden aangekondigd als De Aalzangers en het eerste optreden was een feit.

Johan Kok, lid van het toenmalige Aaltjesdagcomité, was ook meegereisd. Dit moet toch ook leuk zijn voor ons in Harderwijk, dacht Johan. Hij nam contact op met Wim Timmer en vroeg hem of een éénmalig optreden van De Aalzangers op het programma kon worden gezet. Het visserskoor moest nog wel worden versterkt met een paar zangers en natuurlijk een accordeonist. Die werd gevonden in de persoon van Henny van Gilst. Het lag in de bedoeling een éénmalig optreden te verzorgen op die bewuste Aaltjesdag.

Maar dat liep anders. Het ene na het andere verzoek kwam binnen voor een optreden en tot op de dag van vandaag zijn zij een graag geziene gast bij talrijke evenementen, zoals tijdens de visserijdagen en op bruiloften en partijen en in verzorgingstehuizen.

De Aalzangers brengen verleden tot leven!

Wie kent er niet de verhalen van de Harderwijkse vissers, toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was. Vissers vertellen verhalen van toen, vele jaren geleden. Zoals aan de Kiekmuur bij de haven.

Daar kwamen de Harderwiekers samen om de botters te zien binnenvaren. Daar stonden stoere vissers in weer en wind om dit alles gade te slaan. Bij stormweer werden er de kansen besproken van de binnenkomende botters om heelhuids in de haven te komen.

Daar deed het aloude gezegde: "De beste stuurlui staan aan wal", zijn naam alle eer aan. Bij de Kiekmuur werd gekeken of vader's schuit al in het zicht was, maar bij stormweer hebben ook menigmaal angstige vrouwenogen uitgekeken of haar man er nog niet aankwam.

De Kiekmuur heeft ook rustige tijden gekend, wanneer het "blak" (windstil) was en de vissers niet uit konden varen of laag water of vorst het uitvaren beletten. Een rasechte visser kan overdag niet binnen zitten, hij is op zijn schuit, op zee of in de haven of tenminste om en bij de haven. Op zulke dagen werd er daar aan de Kiekmuur heel wat verhandeld. Het was er vaak heel gezellig. Niet alleen wanneer men er kringetjes stond te spuwen, maar ook bij hoog water of storm, wanneer er een schip voor de haven aan de grond raakte en de een voor de ander precies wist wat de schipper had moeten doen of nog zou moeten doen.

Verhalen van vroeger, je kunt er niet genoeg van krijgen. Historie die bewaard moet blijven. Harderwijk is een visserskoor rijk, die deze historie van het vissersleven met zang onder de aandacht van de mensen brengt. U kent ze vast wel, het in Harderwijk en wijde regio bekende visserskoor: "De Aalzangers", opgericht op 1 mei 1985.

Een enthousiaste club van Harderwiekse zangers, waarvan vaders, grootvaders en over-grootvaders hun oorsprong in de visserij hebben liggen. Want allemaal zijn ze wel een afstammeling van een rasechte Harderwiekse vissersfamilie. En dat maakt "De Aalzangers" tot een koor van robuuste zeebonken en vissersmannen die bij elk tij hun mannetje en vrouwtje staan. Onder leiding van Henny van Gilst zingen zij over de zee, de golven, de vissers, hun vrouwen. Zij brengen het historische vissersleven en alles wat daar mee samen hangt, weer tot leven. Als ze zingen waan je je in de tijd van de talrijke botters in de haven, de bruine vloot van vroeger, in het vissersstadje Harderwijk, stad met een rijk verleden. Daar is het water, daar is de haven, waar je altijd horen kon: we gaan aan boord. Prachtig toch?

Droom tijdens een optreden mee over een ver verleden, ga mee naar het strand stil en verlaten, vaar mee op de woelige baren of dans mee op de ballade van de Zuiderzee. Want zeg nou eerlijk, als De Aalzangers zingen, bekruipt je het gevoel van het vissersverleden. Heb je toch weer een stukkie van die goeie, ouwe tijd